Συνώνυμα: Ασκούδα, Χαμάδα, Χονδρολιά, Κοπρολιά
Καλλιεργείται στην Νοτιοανατολική Ηπειρωτική και Νησιωτική Ελλάδα, στις Κυκλάδες, τη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο, τα Δωδεκάνησα, την Κρήτη, την Εύβοια, την Αττική κ.α.
Είναι ποικιλία μεσόκαρπη, διπλής χρήσης, κατάλληλη για την παρασκευή, λαδιού πολύ καλής ποιότητας, αλλά προπαντός βρώσιμων ελιών τύπου “Θρούμπας”.
Οι καρποί της έχουν σχήμα κυλινδροκωνικό με μικρή θηλή, το βάρος τους κυμαίνεται από 2,1 έως 4 (Μ.Ο. 3,2) γραμμάρια και συγκομίζεται τον Νοέμβριο – Δεκέμβριο.
Η ελαιοπεριεκτικότητά τους κυμαίνεται από 20% έως 28%.
Θεωρείται ποικιλία μέτρια παραγωγική, απαιτητική σε εδαφική υγρασία, ευαίσθητη σε ψύχος, στον δάκο και πολύ ευαίσθητη στο κυκλοκόνιο.
Η ποικιλία αυτή δεν πρέπει να συγχέεται με την “Θρούμπα” της Θάσου
Αναγνωρίζεται ευκολότερα από τους καρπούς, τους πυρήνες και τα φύλλα.
(Κείμενο και εικόνα από το εξαιρετικό βιβλίο για τις ποικιλίες της Ελιάς του κ.Κωστελένου
Το δένδρο έχει ορθόκλαδη ανάπτυξη και φθάνει τα 5-10m σε ύψος
Ο καρπός της θρουμπολιάς όταν είναι ακόμα πάνω στο δένδρο χάνει μέρος της υγρασίας του και της ελευρωπαΐνης, ουσία που προσδίδει την πικρή γεύση στους καρπούς της ελιάς.(ξεπικρίζει)
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Θεωρείται ως η αρχαιότερη ποικιλία Ελιάς στην λεκάνη της Μεσογείου. Στην Κρήτη υπάρχουν ακόμη μνημειακά δέντρα τεραστίων διαστάσεων.
Ο κ. Νικολό Κουλτρέρα, επιστήμονας του Institute of Biosciences and Bio-resources (IBBR) στην Ιταλία είπε μεταξύ άλλων ότι:
«Οι Φοίνικες έφεραν αυτό το ελαιόδεντρο στην περιοχή του Ιονίου, στην ανατολική ηπειρωτική Ελλάδα και στα νησιά του Αιγαίου, τις Κυκλάδες και την Κρήτη, όπου υπήρχε ήδη από το 2500 π.Χ. Αυτές οι μνημειακές ελιές θεωρούνται ως το σύμβολο της περιοχής της Μεσογείου λόγω της σημαντικής οικολογικής, οικονομικής και πολιτιστικής σημασίας τους, αναγνωρίζοντας το αρχαίο τοπίο και τη γαλήνη από γενιά σε γενιά»
“Αγαπητοί συνοδοιπόροι και φίλοι του ΕΡΟΣ.
Στις φετινές μας προτάσεις για το φύτεμα της ελιάς θα ήθελα να προτείνουμε και να προτρέψουμε τα μέλη και τους φίλους μας να βάλουν την παρακάτω ποικιλία, που είναι ντόπια Αιγαιακή, υψηλής περιεκτικότητας σε ποιοτικό λάδι-φτάνει αποδόσεις κορωνέικης- και δίνει υπέροχες βρώσιμες θρούμπες ελιές, τις περίφημες ασκούδες.
Οι ασκούδες όταν συλλεχθούν ώριμες από το δέντρο, τρώγονται χωρίς καμμιά επεξεργασία!“
Γιώργος Ξυδάκης Οδοντίατρος. Ιδρυτικό μέλος του ΕΡ.Ο.Σ.