Χθες βράδυ στο καφέ “ΜΠΑΡΚΟ” στο παλιό λιμάνι, μπαρκάραμε μαζί με τον οινολόγο κ.Π.Ζουμπούλη, για ένα ταξίδι γεμάτο γνώσεις για το αμπέλι, για την οινοποίηση, για την ποιότητα που πρέπει να ψάχνουμε σε κάθε μας δουλειά.
Μας έδειξε έμπρακτα οτι η αναζήτηση γνώσης, ακόμη και για κάποιον με την δική του εμπειρία, δεν σταματάει ποτέ. Μας ζήτησε να του περιγράψουμε τις δικές μας εμπειρίες στο αμπέλι και στην οινοποίηση. Να του μιλήσουμε για τις ντόπιες ποικιλίες των σταφυλιών που αιώνες φυτρώνουν στις Κυκλάδες και μας προέτρεψε με αγωνία να κάνουμε οτι μπορούμε σαν άτομα και σαν σύνδεσμος να τις διατηρήσουμε ανέπαφες.
Αρχίσαμε με μια μακριά συζήτηση για την ιστορικά βεβαιωμένη αμπελοκαλλιέργεια στην Μύκονο και μετά προχωρήσαμε στην σημερινή εποχή, όπου ο ΕΡ.Ο.Σ. πρωτοστατεί στην διατήρηση και στην διάδοσή της.
Με υπομονή απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις μας, πάντα ευπροσήγορος, φιλικός ξετύλιξε τις απέραντες γνώσεις και εμπειρία του για την αμπελοκαλλιέργεια και την επαγγελματική οινοποίηση. Μας ταξίδεψε σε αμπελώνες ονομαστούς, σε κάβες με κρασιά πανάκριβα, νοιώσαμε τις ακάματες προσπάθειες των “συναδέλφων” αμπελουργών που ψάχνουν σε νέες πρακτικές στην αμπελοκαλλιέργεια και πρωτόγνωρες μεθόδους στην οινοποίηση την τέλεια ποιότητα. Αισθανθήκαμε σχεδόν αληθινά τις γεύσεις και τα αρώματα των μεγάλων κρασιών που έχει δοκιμάσει.
Μιλήσαμε για την φύτευση νέων αμπελώνων, για την λίπανση και τι επιδιώκουμε με την προσθήκη οργανικών ουσιών. Μας ρώτησε για τα κλαδέματα που συνηθίζουμε στο νησί και μετά άρχισε να μας εξηγεί γιατί κλαδεύουμε “έτσι” και οχι “αλλοιώς”, τι λάθη κάνουμε και τι πρέπει να προσέχουμε. Μας συμβούλεψε να δίνουμε μεγάλη προσοχή στα καλοκαιρινά κλαδέματα, στο βλαστολόγημα και στο κορφολόγημα, γιατί όπως είπε η ποιότητα του κρασιού μιας χρονιάς, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το καλοκαιρινό κλάδεμα του περασμένου χρόνου!
Τον ρωτήσαμε για την στιγμή του τρύγου και μας άφησε άφωνους με την λεπτομέρια των ενδείξεων και τις άγνωστες πρακτικές που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια για την σωστή επιλογή του χρόνου που τρυγάνε οι μεγάλοι αμπελώνες. Μας ρώτησε για τις μεθόδους που έχουμε εδώ για το πάτημα των σταφυλιών. Εκεί λοιπόν μάθαμε οτι οι περισσότεροι από μας κάνουμε αναπόφευκτα λάθη συχνά σε ερασιτέχνες, που έχουν επιπτώσεις σην ποιότητα του κρασιού. Περνώντας στην οινοποίηση, μας εξήγησε με λεπτομέρειες πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε στο λευκό και πως στο κόκκινο σταφύλι για να πάρουμε αυτό το διαφορετικό που αναζητάμε.
Δοκίμασε μερικά από τα κρασιά μας και με άνεση μας έδειξε πως αξιολογείται ένα κρασί, τι χαρακτηριστικά αναζητάμε σ’αυτό και τι λάθη είναι δυνατόν να κάνουμε από άγνοια λίγων λεπτομερειών για την οινοποίηση. Και αφού έφθασε η ώρα της δοκιμής, ως διά μαγείας τα καλάθια μας άνοιξαν και οι σπιτικοί μεζέδες απλώθηκαν. Ξυνότυρα, κοπανιστές, κρομμυδόπιτες, χοιρινά, αρνάκι γάλακτος και κουνέλι ήταν τα “συνοδευτικά” των κρασοδοκιμών..
Δεν ήταν μια “διάλεξη” σε μαθητές, αλλά μια ειλικρινής ανταλλαγή εμπειριών σε μια μοναδική βραδιά που δεν θα ξεχάσουμε. Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον φίλο κ.Π.ΖΟΥΜΠΟΥΛΗ από όλα τα μέλη μας, για την διάθεσή του να μας προσφέρει απλόχερα τις πλούσιες γνώσεις του.
Οι φωτογραφίες είναι της φίλης Ιωάννας Σαμιωτάκη – Ευχαριστούμε Ιωάννα!!
Διαβάστε εδώ μία σύντομη περίληψη της συζήτησης με τον Π.Ζουμπούλη
ΑΝΑΤΟΛΗ : 6:29 
ΔΥΣΗ : 5:56